Şumüsul Envar ve Kunuzul Esrar, İbni Hac Tilmisani Bağribi

Elhamdü Lillahi Rabbil’âlemin. Vessalâtü vesselâmü alâ Seyyidina Muhammedin Hâtemil-Enbiyâi ve Mürselin ve alâ âlihi ve sahbihi ecmain.

Hamd, Âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selâm Peygamberlerin sonuncusu olan Efendimiz Hazret-i Muhammed (s.a.v.)’e ve O’nun aile efradı ile bütün ashabına ve bütün ona tabi olan mü’minlere olsun.

Göklerde, yerde ve her ikisinin arasında, toprağın altında bulunanların hepsi Allah’ındır. Ne kadar kapalı olursa olsun Allah’tan hiç birşey gizli kalmaz.

Sözü açık da söylesen, gizli de söylesen muhakkak ki o gizliyi de aşikârı da iyi bilendir.

Mahlukatm (yaratılmışların) en şereflisi olan insanoğlunun Allah`a halis kul olması, O’nun emirlerini yerine getirmesi ve yasaklarından kaçınmasıyla olur.

İnsana düşen görev; dünya hayatının tanzimi için gönderilmiş olan hidayet rehberi, kurtuluş reçetesi olan Kur’ân’a uymamız ve yüce önder sevgili Peygamber Efendimiz nasıl yaşamış ve bizlere nasıl göstermiş ise öyle yaşamamız gerekmektedir. Kıyamete kadar da bütün insanlığın hayatını tanzim edecek tek ilahi nizam Kur`ân-ı Kerîm ve Peygamberin sünnetidir. Bu hiçbir zaman da değişmeyecektir.

Bütün insanlık; hayatı boyunca bütün hareket ve davranışlarını Kur`an ve Sünneti Resûlullah’tan almalıdır. Nitekim ihlâsla inanan bir mü’min inandım ve teslim oldum dediği zaman; “Ya Rab! Senden başka ilâh (kanun koyucu) yoktur. Bütün hayatı, kâinatı sen tanzim edersin, sevgili resûlün Muhammed (s.a.v.) senin elçin ve bütün insanlığın önderidir” demiş olmaktadır.

Müslüman; yaşamı boyunca hayat düstûrlarını Kur’ân ve Sünnetten almalıdır.

Ey Mü’min! Yaşamın boyunca Allah’ın son Peygamberi olan Hz. Muhammed (s.a.v.)’e uymalısın, onu rehber edinmelisin. Allah Resulu vefat etmeden önce şöyle buyuruyor: “Ben size iki şey bırakıyorum. O’na uyar, tâbi olursanız kutuluşa erersiniz: O’na tabi olmazsanız dalalete düşersiniz. İşte bu emanetin biri Allah’ın Kitabı Kur’ân’dır. Diğeri ise benim sünnetimdir.”

Yine Allah (c.c.): "Peygamber size neyi emrediyorsa onu alın. Ona uyun. Neyi yasaklıyorsa ondan kaçınınız.” buyur¬muştur. Evet Allah’ın yaratmış olduğu mahlukatı da vasıta ve sebep olarak kullanabileceğiz. Yalnız bunları inanç ilkelerine vardırıp şirk yollarını açmayalım. Şayet geçmişte böyle yollar açılmış ise bunları yok etmenin yollarını arayacağız? Allah`ın bizlere verdiği sebep ve vasıfları hayat vasıfları haline getirmeyeceğiz. Bu olayları Kur’ân ve sünnet ölçülerine uyduracağız.

Müslümanlar hayatın problemlerine ve aralarındaki sorunları çözmek için Kur’ân ve sünnete sarılmak mecburiyetindedir. Nitekim âyette açıkça ortaya konmuştur: “Aranızda ihtilâfa düştüğünüz zaman Allah`ın ipine (Kur’ân`a) sarılınız." buyuruyor. Onun için sevgi ve vasıtaları kullanırken günaha girmemek ve kötü alışkanlık bırakmamak gerekir. Şayet geriye kötü bir davranış bırakılmış ise kaldırmak için çaba harcamak gerekir.

İnsanların faydası için yapılmış bazı eserleri yayınlamak gereklidir. İşte ben de sizlere elinizde bulunan bu kıymetli eserin müellifi İbnil Hac Tilmisani Mağribi hazretleri Maliki mezhebinin hadis ve fıkıh alimi olup, ismi Muhammed bin Muhammed bin Muhammed bin el-Hac’tır. Künyesi Ebu Abdullah ve nisbeti de el-Absesi el-Fasi’dir. Doğum tarihi bilinmemektedir. Hicri 737 yılında (Miladi 1336), 80 yaşından fazla bir ömür sürdükten sonra Kahire`de vefat etmiş ve halkın rahmetine kavuşmuştur.

İbnil Hac Tilmisani Mağribi Hazretleri memleketinde ilim tahsil ettikten sonra Mısır`a gitti. Buradaki alimlerden de ilim öğrenip, daha sonra Hac farizasını yerine getirmek için Mekke’ye gitti. İmamı Malik Hazretleri`nin “Muvatta” isimli hadis kitabını Hafız Takiyyüddin Ubeyd bin Si’ridi’den dinledi. Büyük alim Ebû Muhammed bin Ebû Hamza Hazretleri’nin derslerine uzun müddet devam etti. Bu zatın sohbetlerinin bereketiyle büyük alim olan İbnil Hac Tilmisani Mağribi ömrünün sonlarına doğru gözlerinde bir rahatsızlık baş gösterdi. Buna rağmen öğrencilerine ders okutmakla meşgul oldu.

İbnil Hac Tilmisani Mağribi Hazretleri hayatı boyunca bir çok eserler yazmış olup, bazıları şunlardır:

1.Buluğul Kast Vel Menna Fi Havassı Esmaü’l Hüsna.

2.Medhalüş Şeriş Şerif.

3.Şumusul Envar ve Künüzül Esrar isimli eser olup, çevirisini yaptığım bu kıymetli eserdir.

İbnil Hac Tilmisani Mağribi Hazretleri bu eserini otuz (30) bölüm halinde hazırlamış olup, her bölümün içinde eşi ve ben¬zeri bulunmayan değerli bilgileri sunmuştur.

Bu eser 3/Eylül/1938 yılında, el-Ezher ulemalarından Ahmed Said Ali’nin kontrolü altında Kahire`de amaca matbu olarak basılmıştır.

Havas ilmini araştırmamın iki nedeni vardır. Birincisi: Havas ilmine olan ilgim ve aşinalığım. İkincisi: Kötü amaçlı kim¬selerin, inançlı halkımızı maddi çıkarları için kandırarak bu ilmi kötüye kullanmalarıdır. Ne yazık ki bu ilim şu anda o tür kişilerin elinde yozlaşmıştır. Havas ilmi manevi bir ilimdir. İmam Gazali, Ebil Abbas Ahmed bin Ali el-Buni, İmam Cela- leddin Suyuti, İmam Deyrabi ve benzerleri gibi büyük alimler bu konuda bir çok değerli eserler yazmışlardır. Bu yazdıkları eserlerle birlikte sayılamayacak kadar gizli sırları açıklamışlardır.

İbnil Hac Tilmisâni Mağribi gibi değerli bir alimin bu eserini günümüze kazandırmak ve bu ilimlerle uğraşan taliplerin ilgisine sunmak istedim. Takdir siz değerli okuyucularımındır.

Hak Sübhanehû ve Teâlâ Hazretleri hepimizi huzurdan kovulan şeytanın, günahkâr ve kötü amaçlı kişilerin şerrinden bizleri Cenab-ı Mevlâ korusun.

Bu eserin içinde bulunan nice âyetler bulunmaktadır. Bu âyetleri ve kelâmullahı maddî çıkarlarınıza sermaye ederek nefsinizin esiri olmayınız. Nefis insanı hezimete götürür. Cenab-ı Mevlâ cümlemizi nefsin ve şeytanın ilgasından muhafaza buyursun. Amin...